Cando o teu día veña
recheo de tristuras
parecendo que a negrura
volta para ficar
no teu corpo de novo,
recolle aquel sorriso
que aparcaches e
gardaches nos teus beizos.
Faino voltar e ofrecello
a quen che fai sorrir,
dalle unha aperta
a luz que volve a ti.
Porque a tristura non
está na túa alma,
está na daqueles
que non a poseen.
Baila baixo a farola,
ainda que esté apagada...
O teu sorriso será quen
de iluminala...Bkñs
No hay comentarios:
Publicar un comentario